(1895 – Los Angeles, 1 juli1983) was een Amerikaanseuitvinder, architect, ontwerper en dichter.
R. Buckminster Fuller werd geboren in Milton, Massachusetts (VS) en studeerde te Harvard. Hij ontwikkelde het Dymaxion (dynamic and maximum efficiency) huis in 1927, en werd daarmee een voorloper van een meer op de ecologie gericht denken. In 1932 voltooide hij de bouw van de Dymaxion streamlined, een auto, die in alle richtingen kon rijden, later gevolgd door de eerste zogeheten geodetische koepel.
Deze koepelconstructie voor gebouwen werd door de Amerikaanse firma Temcor Inc. in productie genomen. In Nederland zijn het Aviodome op Schiphol (gebouwd in 1971, gedemonteerd in 2004[1] en weer op te bouwen in Barneveld [2], vrije overspanning van 60 meter), de Frans Hoebenshal te Deurne (gebouwd in 1977–1978, vrije overspanning van 53 meter, op nominatie om gesloopt te worden [3]), de Olympushal te Zoetermeer (gebouwd in 1978[4]), sporthal De Schulp aan de Poelderstraat in Budel (afgebroken in 2009), het Nationaal Automuseum in Raamsdonksveer (circa 1980) en een bedrijfshal aan de IBCweg te Best (gebouwd omstreeks 1981 [5]) van een dergelijke koepel voorzien. In 2012 werd gestart met de bouw van een houten geodetische koepel in Diergaarde Blijdorp, Rotterdam.[6]
Van 1959 tot 1975 had Buckminster Fuller een leerstoel aan de Southern Illinois University, terwijl hij in 1962 tevens hoogleraar in de dichtkunst te Harvard werd.
Zijn bekendste boeken zijn waarschijnlijk Nine chains to the moon (1938) en Critical path (1981).
In de chemie is een klasse van verschijningsvormen van koolstof naar Buckminster Fuller genoemd: de fullerenen. De vorm van deze moleculen komt overeen met de structuur van zijn geodetische koepels. Het bekendste voorbeeld van een fullereen is buckminsterfullereen (‘bucky-ball’).
In 2008 kwam het succesvolle nummer ‘The Architect’ van dEUS uit, terug te vinden op hun plaat Vantage Point, dat geïnspireerd werd door Fuller en ook samples van zijn stem bevat.
In a Philadelphia office, R. Buckminster Fuller holds up a tensegrity sphere one of his inventions thats inspired a space project April 18, 1979. Dr. Enrest Okress of the Franklin Center envisions the structure, made of rods and cables, as the basis for a Spherical Tensegrity Atmospheric Research Station Stars. A giant tensegrity sphere could be light and strong enough to support a floating space station a mile in diameter. (AP Photo/Bill Ingraham)
Expo 67
| EXPO Montreal 1967 | ||
 |
||
| Logo van de Expo 67 | ||
| BIE-classificatie | Universele tentoonstelling | |
| Naam | Expo 1967 | |
| Motto | Terre des Hommes | |
| Bouwwerk | Habitat 67 | |
| Oppervlakte | 365 hectare | |
| Aantal bezoekers | 50.306.648 | |
| Deelnemers | ||
| Aantal landen | 60 | |
| Aantal organisaties | 2 | |
| Ligging | ||
| Land |  Canada |
|
| Locatie | Ile Notre Dame & Ile Sainte Helène | |
| Coördinaten | 45° 31′ NB, 73° 32′ WL | |
| Data | ||
| Kandidaatstelling | 1958 | |
| Toewijzing | 1962 | |
| Openingsdatum | 21 april 1967 | |
| Sluitingsdatum | 27 oktober 1967 | |
| Universele tentoonstellingen | ||
| Vorige | Century 21 Exposition in Seattle | |
| Volgende | Expo 70 in Osaka | |
| Gespecialiseerde tentoonstellingen | ||
| Vorige | Internationale Verkehrsausstellung 65 (1965) in MünchenDuitsland | |
| Volgende | Hemis Fair 68 in San AntonioVerenigde Staten | |
| Tuinbouwtentoonstellingen | ||
| Vorige | Wiener Internationale Gartenschau 64 in Wenen | |
| Volgende | Parc Floral de Paris in Parijs | |
De wereldtentoonstelling van 1967 werd gehouden in Montreal onder de naam Expo 67. Het was de 29e universele wereldtentoonstelling en werd door het BIE geclassificeerd als algemene tentoonstelling van de eerste categorie, een destijds gehanteerde sub-categorie van universele wereldtentoonstelling. De Expo 67, ook bekend als 1967 International and Universal Exposition, werd gehouden van 21 april tot 27 oktober1967.
Expo 67 wordt gezien als een van de succesvolste wereldtentoonstellingen van de 20e eeuw. Er waren 62 landen vertegenwoordigd en er kwamen meer dan 50 miljoen bezoekers. Tevens werd het record voor meeste bezoekers op een dag gevestigd: 569.000 geregistreerde bezoekers.
Geschiedenis
Het idee om Expo 67 te organiseren in Canada ontstond reeds in 1956. In 1958 maakte senator Mark Drouin de plannen officieel bekend, met als achterliggende gedachte dat de wereldtentoonstelling een mooi onderdeel kon vormen van Canadian Centennial; een reeks van festiviteiten die in 1967 werden georganiseerd.
Oorspronkelijk zou de tentoonstelling plaatsvinden in Moskou ter viering van het 50-jarig jubileum van de Russische Revolutie, maar om verschillende redenen besloten de Sovjets af te zien van de organisatie. Zodoende kreeg Canada in 1962 de tentoonstelling toegewezen. Eerst werd Toronto uitgekozen als locatie, maar politici aldaar waren tegen dit plan dus werd Montreal uitgekozen als alternatief.
Aanvankelijk kreeg het project niet veel steun van de Canadese politiek, maar Montreals burgemeester, Jean Drapeau, en een team van nieuwe managers maakten dat het evenement toch kon doorgaan.
Meerdere locaties werden uitgekozen voor de tentoonstelling, waaronder Mount Royal Park. Drapeau kwam echter met het idee om een heel nieuw eiland aan te laten leggen in de St. Lawrence-rivier. Hiermee werd voorkomen dat gemeentes konden protesteren tegen de komst van de tentoonstelling op hun grondgebied. Het Île Saint Helène is de samenvoeging van drie natuurlijke eilanden, St. Pierre, St. Helène en La ronde, het Île Nôtre Dame is een kunstmatig eiland aangelegd met het materiaal dat in 1965 vrijkwam bij het boren van de Metro van Montreal.
De koepel van Richard Buckminster Fuller in 1967 in Montreal
Actuele situatie van de koepel van Richar Buckminster Fuller in Montreal.
